Agnieszka Holland

“Zapamiętaj imię swoje”. Dziecięcy bohater w polskim kinie wojennym

Okropności drugiej wojny światowej swą skalą przerosły wszystkie dotychczasowe konflikty. Na zapleczu frontu dochodziło do masowych zbrodni i eksterminacji. Nie oszczędzano w nich dzieci, zwłaszcza jeśli należały one do nacji skazanych przez Niemców na zagładę – Żydów, Romów, Polaków i innych słowiańskich „podludzi”. Przed egzekucjami czy zesłaniem do niewolniczej pracy w obozie koncentracyjnym nie chroniła metryka. W polskim kinie istnieje wyraźny nurt filmów poświęconych dziecięcemu doświadczeniu wojny. Wybrane fabuły, szczególnie Wenecji Jana Jakuba Kolskiego, Europa Europa Agnieszki Holland, Zapamiętaj imię swoje Siergieja Kołosowa i serialu Polskie drogi Janusza Morgensterna skonfrontowano z autentycznymi wspomnieniami ludzi, których dzieciństwo przypadło na czas drugiej wojny światowej. Ponadto film Aleksandra Forda Piątka z ulicy Barskiej stał się podstawą analizy postaw młodzieży wchodzącej w dorosłość zaraz po zakończeniu wojny – z całym bagażem traum w realiach wyniszczonego i spętanego totalitaryzmem kraju.

Kobiece formy ekspresji wobec nierówności – na przykładzie “Kobiety samotnej” Agnieszki Holland i “Krzyku” Barbary Sass

DOI: 10.56351/PLEOGRAF.2022.3.10 Czy odśnieżanie może być seksistowskie? – pytanie to zadał w 2011 roku radny Karlskogi (Szwecja) w kontekście badania społecznego przeprowadzonego przez aktywistów działających na rzecz równouprawnienia płci. Postanowiono to sprawdzić.… Czytaj więcej »Kobiece formy ekspresji wobec nierówności – na przykładzie “Kobiety samotnej” Agnieszki Holland i “Krzyku” Barbary Sass

Mirosław Przylipiak, Kino stylu zerowego. Dwadzieścia lat później

Kino stylu zerowego: reaktywacja – recenzja książki “Kino stylu zerowego. Dwadzieścia lat później” Mirosława Przylipiaka

Mirosław Przylipiak, Kino stylu zerowego. Dwadzieścia lat później, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2017.   Z przyjemnością sięgnęłam po drugie wydanie książki Mirosława Przylipiaka Kino stylu zerowego. Egzemplarz pierwszego… Czytaj więcej »Kino stylu zerowego: reaktywacja – recenzja książki “Kino stylu zerowego. Dwadzieścia lat później” Mirosława Przylipiaka

Anna Szczepańska, Do granic negocjacji. Historia Zespołu Filmowego „X” Andrzeja Wajdy (1972–1983)

Badania zespołów filmowych: francuski łącznik – recenzja książki “Do granic negocjacji. Historia Zespołu Filmowego „X” Andrzeja Wajdy (1972–1983)” Anny Szczepańskiej

Anna Szczepańska, Do granic negocjacji. Historia Zespołu Filmowego „X” Andrzeja Wajdy (1972–1983), Universitas, Kraków 2017   W świetle powszechności przekonań o artystycznych dobrodziejstwach i organizacyjnej fortunności instytucji zespołów filmowych… Czytaj więcej »Badania zespołów filmowych: francuski łącznik – recenzja książki “Do granic negocjacji. Historia Zespołu Filmowego „X” Andrzeja Wajdy (1972–1983)” Anny Szczepańskiej

czarno-białe zdjęcie portretowe Agnieszki Holland, fot. Adam Lach

Ta podróż była tego warta. Z Agnieszką Holland rozmawiają Klara Cykorz i Klaudia Rachubińska

(Warszawa, 16 czerwca 2018 roku)   Agnieszka Holland, fot. Adam Lach,  źródło: FORUM K.C.: Mam wrażenie, że w polskiej publicystyce panuje duży chaos i pewne niezrozumienie, jeśli chodzi o różne… Czytaj więcej »Ta podróż była tego warta. Z Agnieszką Holland rozmawiają Klara Cykorz i Klaudia Rachubińska

Andrzej Grabowski (prezes Wolski) i Agnieszka Mandat (Janina Duszejko) w filmie "Pokot", fot. Robert Pałka

Między polityką zwierząt a zwierzęcą polityką: nie-ludzka podmiotowość w “Pokocie” Agnieszki Holland

  źródło: Next Film Pokot (2017), jak mówiła w wywiadach Agnieszka Holland (która wyreżyserowała film we współpracy z Kasią Adamik), to owoc niełatwego spotkania jej temperamentu twórczego z „kapryśną” pod względem narracyjnym… Czytaj więcej »Między polityką zwierząt a zwierzęcą polityką: nie-ludzka podmiotowość w “Pokocie” Agnieszki Holland