University of Manchester ORCID 0000-0002-9543-1422 doi.org/10.56351/PLEOGRAF.2023.2.04 pobierz pdf _______ Streszczenie Artykuł skupia się na twórczości Agnieszki Holland z perspektywy tożsamości seksualnej. Dokonując analizy filmów emigracyjnych Holland, takich… Czytaj więcej »Pomiędzy: twórczość emigracyjna Agnieszki Holland z perspektywy tożsamości seksualnej
Okropności drugiej wojny światowej swą skalą przerosły wszystkie dotychczasowe konflikty. Na zapleczu frontu dochodziło do masowych zbrodni i eksterminacji. Nie oszczędzano w nich dzieci, zwłaszcza jeśli należały one do nacji skazanych przez Niemców na zagładę – Żydów, Romów, Polaków i innych słowiańskich „podludzi”. Przed egzekucjami czy zesłaniem do niewolniczej pracy w obozie koncentracyjnym nie chroniła metryka. W polskim kinie istnieje wyraźny nurt filmów poświęconych dziecięcemu doświadczeniu wojny. Wybrane fabuły, szczególnie Wenecji Jana Jakuba Kolskiego, Europa Europa Agnieszki Holland, Zapamiętaj imię swoje Siergieja Kołosowa i serialu Polskie drogi Janusza Morgensterna skonfrontowano z autentycznymi wspomnieniami ludzi, których dzieciństwo przypadło na czas drugiej wojny światowej. Ponadto film Aleksandra Forda Piątka z ulicy Barskiej stał się podstawą analizy postaw młodzieży wchodzącej w dorosłość zaraz po zakończeniu wojny – z całym bagażem traum w realiach wyniszczonego i spętanego totalitaryzmem kraju.
DOI: 10.56351/PLEOGRAF.2022.3.10 Czy odśnieżanie może być seksistowskie? – pytanie to zadał w 2011 roku radny Karlskogi (Szwecja) w kontekście badania społecznego przeprowadzonego przez aktywistów działających na rzecz równouprawnienia płci. Postanowiono to sprawdzić.… Czytaj więcej »Kobiece formy ekspresji wobec nierówności – na przykładzie “Kobiety samotnej” Agnieszki Holland i “Krzyku” Barbary Sass
DOI: 10.56351/PLEOGRAF.2022.3.18 Joanna Łopat: – „Co to takiego, ta Polska?” pyta Jacek w pani filmie, w Kobiecie samotnej (1981). Co to takiego, ta Polska, do której wróciła pani z Pragi w 1971 roku? Agnieszka Holland: –… Czytaj więcej »“Mówili: takiej Polski nie ma”
Pokot, reż. Agnieszka Holland, Kasia Adamik, 2017 r., fot. Robert Pałka, SF Tor / FINA Twórczość operatorska Jolanty Dylewskiej to idealny przykład tego, że autor zdjęć może nie mieć… Czytaj więcej »Jolanta Dylewska – zdjęcia muszą być mądre
(Warszawa, 16 czerwca 2018 roku) Agnieszka Holland, fot. Adam Lach, źródło: FORUM K.C.: Mam wrażenie, że w polskiej publicystyce panuje duży chaos i pewne niezrozumienie, jeśli chodzi o różne… Czytaj więcej »Ta podróż była tego warta. Z Agnieszką Holland rozmawiają Klara Cykorz i Klaudia Rachubińska
źródło: Next Film Pokot (2017), jak mówiła w wywiadach Agnieszka Holland (która wyreżyserowała film we współpracy z Kasią Adamik), to owoc niełatwego spotkania jej temperamentu twórczego z „kapryśną” pod względem narracyjnym… Czytaj więcej »Między polityką zwierząt a zwierzęcą polityką: nie-ludzka podmiotowość w “Pokocie” Agnieszki Holland
(…) naszą rewolucją kierują nowi ludzie. Nie romantycy ani męczennicy – chłodni stratedzy (…). Ludzie, którzy widzą nowy porządek nie między państwami, ale w skali ludzkości. Ja jestem jednym z takich ludzi.… Czytaj więcej »Człowiek to nie jest piękne zwierzę. “Pokot” Agnieszki Holland jako kino zemsty
Klasyczne pojęcie kinofilii związane jest z konkretnym miejscem oraz momentem w historii – początki zrzeszania się miłośników kina sięgają czasu okupacji we Francji, ich działalność wieńczy natomiast powołanie do życia… Czytaj więcej »Z miłości do kina. Wokół “Kinofilii zaangażowanej” Łukasza Biskupskiego
Wanda Neumann i Jerzy Radziwiłowicz w filmie Drzwi w murze, źródło: Fototeka FINA Pierwszy raz zetknął się pan ze Stanisławem Różewiczem na przełomie 1972 i 1973 roku, podczas realizacji jego filmu… Czytaj więcej »Różewicz był reżyserem niefajerwerkowym. Z Jerzym Radziwiłowiczem rozmawia Piotr Śmiałowski