Wyraz jednak najistotniejszy, rzec można decydujący, znajdzie śmiech zredukowany w ostatecznej pozycji autora: wyklucza on wszelką jednostronną, dogmatyczną powagę, nie pozwala na absolutyzowanie żadnego punktu widzenia, żadnego bieguna życia… Czytaj więcej »Komizm w filmie “Body/Ciało” Małgorzaty Szumowskiej
Barbara Krafftówna w filmie Jak być kochaną, fot. Janusz Zachwajewski, źródło: Fototeka FINA, prawa do zdjęcia: SF KADR O filmie Wojciecha Jerzego Hasa Jak być kochaną napisano już właściwie wszystko.… Czytaj więcej »Między kadrami
Zaiste, strach by was obleciał, gdyby nagle świat, tak jak się tego domagacie, stał się rzeczywiście do końca zrozumiały. Fryderyk Schlegel Na wzór negatywności ironia jest drogą: nie prawdą, lecz drogą… Czytaj więcej »O roli ironii w filmach Wojciecha Jerzego Hasa
Konteksty i powinowactwa Analiza warsztatu filmowego i lektura filmu za pomocą pojęć wywodzących się z literaturoznawstwa i historii idei ma długą tradycję – w Polsce ugruntowaną przez prace Alicji Helman, Marka Hendrykowskiego, Marii… Czytaj więcej »O romantycznej teorii ironii artystycznej z nieustającym odniesieniem do filmu polskiego. Szkic problemu
Fotos z filmu Przekładaniec, źródło: Fototeka FINA, prawa do zdjęcia: nieustalone Lata 60. to burzliwy okres w twórczości Andrzeja Wajdy. Dekadę wcześniej dzięki trylogii wojennej reżyser zdobył uznanie… Czytaj więcej »Wajda autoironicznie: Lem i Przekładaniec
Prawdziwy śmiech – ambiwalentny i uniwersalny – nie przeczy powadze, ale ją uzupełnia i oczyszcza. Oczyszcza z dogmatyzmu, jednostronności, skostnienia, fanatyzmu i kategoryczności, z elementów strachu czy zastraszenia, z dydaktyzmu, naiwności i iluzji, z lichej jednopłaszczyznowości i jednoznaczności… Czytaj więcej »Groteska i ironia w Kornblumenblau
Andrzej Żuławski, fot. Renata Pajchel, źródło: Fototeka FINA, prawa do zdjęcia: SF KADR Styl filmów Andrzeja Żuławskiego często zbywany jest kilkoma dobrze znanymi przymiotnikami – frenetyczny,… Czytaj więcej »W obliczu końca. Apokaliptyczna wrażliwość Andrzeja Żuławskiego
(zredagowany i uzupełniony zapis rozmowy przeprowadzonej w 2011 roku podczas zajęć Akademii Polskiego Filmu w Warszawie) https://pleograf.pl/wp-content/pl/historia-polskiego-filmu/archiwum-wykladow/366/366 Krzysztof Ptak, Leszek Wosiewicz i Adam Kamień na planie filmu Kornblumenblau, źródło: Fototeka… Czytaj więcej »Alles für alle. Z Leszkiem Wosiewiczem o filmie “Kornblumenblau” rozmawia Natalia Chojna
Jerzy Wójcik, Sztuka filmowa, oprac. Seweryn Kuśmierczyk, PWSFTviT, Canonia, Łódź–Warszawa 2017 Sztuka filmowa autorstwa Jerzego Wójcika w opracowaniu Seweryna Kuśmierczyka jest publikacją szczególną. Jej niezwykłość… Czytaj więcej »Świat zintegrowany – recenzja “Sztuki filmowej” Jerzego Wójcika
W poszukiwaniu polskiej Nowej Fali, red. Andrzej Gwóźdź, Margarete Wach, Narodowe Centrum Kultury, Universitas, Warszawa–Kraków 2017 Rodzima edycja wydanej pierwotnie w Niemczech monografii polskiej Nowej Fali… Czytaj więcej »Nie ma polskiej Nowej Fali – recenzja książki “W poszukiwaniu polskiej Nowej Fali” pod red. Andrzeja Gwoździa i Margarete Wach